به گزارش آی زندگی و به نقل از دیلی میل، محققان میگویند خوردن روزانه کینوآ مانع از ابتلا به دیابت 2 میشود.
کارشناسان اسپانیایی با حضور 9 داوطلب بالای 65 سال که «پیش دیابت» داشتند تاثیرات این «ابرغذا» را آزمایش کردند.
پیش دیابت زمانی رخ میدهد که سطح قند خون بالاتر از حد طبیعی باشد اما در سطحی نیست که به عنوان دیابت نوع 2 تشخیص داده شود.
به داوطلبان وعدههای غذایی سه بار در روز شامل سیب زمینی، برنج یا حبوبات داده شد و بعدا، غذاهای تهیه شده با آرد کینوآ، از جمله پاستا، کیک، نان و کراکر هم داده شد.
طبق این مطالعه که در Nutrients منتشر شده، به افراد مبتلا به پیش دیابت به مدت 4 هفته هی چیزی داده شد و با سیستم نظارت بر گلوکز Freestyle Libre سطح قند خون آنها در روز ردیابی و ثبت شد.
سپس 4 هفته بعد به داوطلبان رژیم غذایی سنگین حاوی کینوآ داده شد.
بعدا پایش قند خون نشان داد که آنها پس از صرف غذای حاوی کینوآ جهشهای کمتری را تحمل کردند.
محققان گفتند که این غذا میتواند برای پیشگیری از دیابت نوع 2 “مهم” باشد.
دکتر دیاز ریزولو، از دانشگاه آزاد کاتالونیا در بارسلونا گفت: “ما الگوهای قند خون را مقایسه کردیم و متوجه شدیم زمانی که شرکتکنندگان کینوا میخوردند، افزایش قند خونشان کمتر از رژیم غذایی معمول بود.”
دیابت نوع 2 تقریبا 2 میلیون انگلیسی و 37 میلیون آمریکایی را درگیر خود کرده و پزشکان توصیه میکنند افراد مبتلا رژیم غذایی خود را تغییر داده و با کاهش وزن و ورزش از بروز نوع 2 دیابت جلوگیری کنند.
تصور میشود که محتوای ریز مغذی کینوا در مقایسه با نان، برنج یا سیبزمینی به کند کردن روند هضم کمک میکند و باعث افزایش آهستهتر گلوکز میشود.
کینوآ گیاهی است که به خاطر دانههای خوراکیاش کاشته میشود.
جزو غلات نیست و به خانواده اسفناج شباهت دارد.
این گیاه در آمریکای جنوبی میروید و نحوه طبخ دانههای آن مشابه برنج است.
کینوآ گیاه بومی کوههای آند در بولیوی، شیلی و پرو، بسیار خوش هضم و منبع غنی از پروتئین، آهن، فسفر، انواع ویتامینها و امگا۳ است. این گیاه قدمتی بیش از پنجهزار سال دارد و اکنون نیز در آمریکای جنوبی در سطح وسیعی در حال کشت است.
در دهه اخیر کینوآ به عنوان یکی از «دانههای باستانی» و جایگزین سالمتر و جذابتر گندم در کشورهای غربی شناخته شدهاست.{لینک}
کینوآ خام و نپخته دارای ۱۳٪ آب، ۶۴٪ کربوهیدرات، ۱۴٪ پروتئین، ۶٪ چربی است.
تحقیقات نشان دادهاست که ۱۰۰ گرم کینوآ خام در روز منبع غنی برای پروتئین، فیبر غذایی، ویتامین ب و مواد مغذی معدنی است.
کینوآ پخته، که معمولاً به این صورت مصرف میشود، دارای ۷۲٪ آب، ۲۱٪ کربوهیدرات، ۴٪ پروتئین، ۲٪ چربی است. مواد مغذی کینوآ پس از پختن به صورت محسوسی کاهش پیدا میکند.
۱۰۰ گرم کینوآ پخته ۱۲۰ کالری دارد و منبع غنی منگنز و فسفر است (به ترتیب ۳۰٪ و ۲۰٪ نیاز روزانه) و همچنین شامل کمی فیبر غذایی (۱۰–۱۹٪ نیاز روزانه) و سایر مواد مغذی معدنی از جمله آهن، روی و منیزیم است.
کینوآ بهعنوان ماده غذایی مجاز برای افرادی که به گلوتن موجود در گندم حساسیت دارند استفاده میشود و در حال حاضر از این گیاه برای تولید آرد، غنی کردن آرد، گندم، تولید بیسکوئیت و پاستا استفاده میشود.
از برگهای جوان به عنوان سبزی تازه یا به صورت پخته در ترکیب غذایی مانند، خوراک سبزیجات، کوکو و آش استفاده میشود. ولی محصول اصلی این گیاه، دانه آن است که دارای ارزش غذایی بالایی است.
کینوآ در کشورهای آمریکای جنوبی بنامهای: خاویار گیاهی و برنج اینکا هم معروف است.
دانههای این گیاه مقدار سدیم کمتر ولی میزان کلسیم، فسفر، منیزیم، پتاسیم، آهن، مس، منگنز و روی بیشتری از گندم، جو و ذرت دارند.
مانند سایر غلات، کینوآ هم در رنگهای مختلف وجود دارد. کینوآ سفید بیشتر از بقیه در دسترس است و در واقع یک رنگ مایل به زرد دارد که به آن کینوآ طلایی هم گفته میشود.
در واقع همه انواع کینوآ دانههای یکسانی هستند و تفاوت کینوآ سفید، قرمز و سیاه از نظر مواد مغذی اندک است.
تفاوت کینوآ سفید، قرمز و سیاه از نظر ارزش غذایی کم است ولی در طعم، بافت و زمان پخت متفاوت هستند.
کینوآ سفید ظریفترین و سبکترین بافت را دارد و بعد از پخت نرمتر از انواع دیگر کینوآ است.
کینوآ قرمز که بعد از پخت بیشتر به قهوهای روشن تبدیل میشود، طعم شیرینتری دارد و بافت آن هنگام جویدن بیشتر حس میشود. کینوآ قرمز تا حدودی از نظر طعم و بو شبیه فندق است.
کینوآ قرمز برای تهیه سالاد سرد انتخاب بهتری است زیرا شکل خود را بعد از پخت حفظ میکند.
کینوآ سیاه عطر و طعم خاکی تری دارد و کمی شیرین مزه تر از کینوآ سفید است و رنگ سیاه خود را بعد از پخته شدن حفظ میکند.
با وجود اینکه تفاوت اندکی در عطر و طعم انواع رنگهای کینوآ وجود دارد ممکن است بافت و طعم یکی از آنها شما را برای یک غذای خاص بیشتر تحت تأثیر قرار دهد.



