خواب دیدن یک پدیده طبیعی و جالب است، اما برای همه ما پیش آمده که خودمان یا اطرافیانمان در خواب گریه کرده ایم، در این مطلب به علتهای گریه در خواب می پردازیم و به این سوال پاسخ میدهیم: چرا در خواب گریه میکنم؟
چرا در خواب گریه میکنم؟
به گزارش آیزندگی، شاید برای شما هم اتفاق افتاده باشد که از خود بپرسید چرا در خواب گریه میکنم؟ گریه در خواب ممکن است برای نوزادان، کودکان، بزرگسالان و افراد مسن اتفاق بیفتد. بیدار شدن با چشمان اشکبار می تواند ناراحت کننده باشد. این مقاله به این موضوع می پردازد که چه چیزی باعث می شود افراد در خواب گریه کنند و چه زمانی باید به دنبال کمک پزشکی باشند.
چه چیزی باعث می شود افراد در خواب گریه کنند؟
به نقل از بهداشتنیوز، خوابیدن نوزاد در طول شب اولین چیزی است که اکثر والدین جدید به آن امیدوار هستند. نوزادان در خواب گریه می کنند زیرا عادت ندارند از یک مرحله خواب به مرحله بعدی بروند. با این حال، با رشد و تکامل نوزادان، آنها کمتر از خواب بیدار می شوند، که به والدین آنها اجازه می دهد تا چشمانشان را ببندند.
بزرگسالانی که از نظر عاطفی تخلیه نشده اند، از شرایط سلامت روان رنج می برند یا تجربه آسیب زا اخیری را تجربه کرده اند، می توانند هنگام خواب و بیداری اشک بریزند. برای سالمندان، تغییرات فیزیکی، علائم زوال عقل، برخورد با جنبه های ذهنی و عاطفی پیری و استرس ناشی از انتقال زندگی می تواند باعث گریه در طول چرخه خواب شود.
در زیر چند دلیل احتمالی وجود دارد که چرا گریه در خواب رخ می دهد:
انتقال مرحله خواب
وقتی نوزاد متولد می شود، به زمان نیاز دارد تا خود را با چرخه خواب جدید خود وفق دهد. خواب شش مرحله دارد. خواب حرکت سریع چشم (REM) یکی از این مراحل است. به آن خواب سبک نیز گفته می شود. نوزادان نسبت به بزرگسالان زمان بیشتری را در طول خواب REM می گذرانند.
نوزادان در خواب گریه می کنند زیرا عادت ندارند از خواب عمیق به خواب سبک تبدیل شوند. این انتقال می تواند برای آنها ناراحت کننده باشد و باعث شود با گریه از خواب بیدار شوند. با این حال، گاهی اوقات آنها آرام می گیرند و به خواب ادامه می دهند. اگر کودک شما بیشتر از حد معمول یا برای مدت طولانی بی وقفه گریه می کند، با پزشک اطفال خود صحبت کنید.
ترور در شب
وحشت های شبانه نوعی پاراسومنیا هستند که وقتی بیدار می شوید نمی توانید آن را به خاطر بسپارید. کودکان بیشتر از بزرگسالان این موارد را تجربه می کنند.وحشت شبانه بیشتر در سنین ۳ تا ۷ سالگی رخ می دهد. تخمین زده می شود که ۳۰ درصد از کودکان دچار وحشت شبانه می شوند. طول یک وحشت شبانه می تواند بین چند ثانیه تا چند دقیقه طول بکشد. اینها می تواند شامل حرکت شدید در رختخواب، جیغ زدن و یا راه رفتن در خواب باشد و می تواند باعث گریه در خواب و هنگام بیداری شود. در حدود سن ۱۰ سالگی، فراوانی وحشت های شبانه به طور قابل توجهی کاهش می یابد.
کابوس ها
چه چیزی بدتر از خواب بد؟ یک کابوس _ احتمالاً به یاد دارید که در کودکی بیشتر از بزرگسالی کابوس می دیدید. با این حال، هر کسی در سن من می تواند آنها را تجربه کند. بیدار شدن از یک کابوس می تواند باعث ایجاد احساس ترس، ناراحتی، لرزش و ناراحتی در شما شود.
گاهی اوقات، یک کابوس می تواند آنقدر شدید باشد که باعث شود با گریه از خواب بیدار شوید. غیرممکن است که به طور کامل از هجوم رویاهای ترسناک به خواب جلوگیری کنید.
اگرچه دانشمندان به طور کامل مطمئن نیستند که چرا مردم کابوس می بینند، اما معتقدند که این کابوس ها به نحوه پردازش احساسات و استرس های دشوار ، مدیریت موقعیت های نامطلوب و مقابله با احساسات اضطراب آور در مورد رویدادهای آینده مربوط می شود.
احساسات یا اندوه سرکوب شده
هرکسی زمانی که با یک فقدان غم انگیز مواجه می شود یا با یک رویداد آسیب زا مواجه می شود، غم و اندوه متفاوتی دارد. برخی از افراد می توانند به راحتی احساسات خود را ابراز کنند، بدون موانع زیادی به دنبال کمک هستند و می توانند به سرعت به جلو حرکت کنند.
دیگران ممکن است ترجیح دهند احساسات خود را نادیده بگیرند یا سرکوب کنند و از دیگران کناره گیری کنند. برخی افراد تمایل دارند طوری رفتار کنند که انگار همه چیز خوب است. آنها در طول روز مشغول و فعال هستند، اما در شب، احساسات دشوار به عنوان مشکلات خواب حباب می شوند.
هیچ راه درستی برای سوگواری برای از دست دادن یک عزیز وجود ندارد و گریه خواب ممکن است روش طبیعی بدن شما برای مدیریت آن تجربه باشد. تماس با یک درمانگر یا متخصص سلامت روان می تواند به شما کمک کند تا آن احساسات دشوار را پردازش کنید، راه های مقابله را تعیین کنید و یاد بگیرید که درمان کنید.
اضطراب و استرس
از مسائل کاری، مشکلات زناشویی، مشکلات خانوادگی و مشکلات مالی گرفته تا نگرانی های سلامتی، زندگی می تواند پر از عوامل استرس زا باشد. اگر زندگی موقعیتهای بسیار پیچیدهای را برای شما رقم زده است، بدن شما باید آنها را پردازش کند.
خواب از توانایی مغز برای ایجاد خاطرات عاطفی، توسعه رفتار همدلانه و تعدیل واکنش عاطفی پشتیبانی می کند.
استرس و اضطرابی که احساس میکنید میتواند به صورت گریه در خواب ظاهر شود، زیرا مغز شما در حال کار بر تنش شدیدی است که در زندگی شما وجود دارد.
پاراسومنیا
پاراسومنیا دسته ای از اختلالات خواب است که شامل راه رفتن در خواب و خواب گویی می شود. فردی که پاراسومنیا را تجربه می کند، رویای خود را به صورت فیزیکی در زندگی واقعی اجرا می کند که می تواند شامل گریه باشد. اگر یکی از اعضای خانواده شما این اختلال خواب را داشته باشد، احتمال ابتلای شما نیز بیشتر است.
پاراسومنیا با استرس، اضطراب و تغییرات عمده در عادات خواب تشدید می شود. می تواند ایمنی فرد را به خطر بیندازد زیرا از محیط فیزیکی خود بی خبر است. آنها ممکن است ناخواسته با خوردن مواد سمی، افتادن از طاقچه یا پایین آمدن از پله ها یا برخورد با اشیا به خود آسیب برسانند.
اگر مکرراً پاراسومنیا را تجربه می کنید، مهم است که از یک متخصص پزشکی در مورد گزینه های درمانی و نکات پیشگیری کمک بگیرید.
افسردگی
افسردگی یک اختلال خلقی رایج است که با احساس غم و اندوه، ناامیدی و از دست دادن علاقه به فعالیت هایی که زمانی لذت بخش بودند، مرتبط است. ارتباط بین مشکلات خواب و افسردگی مشهود است. هفتاد و پنج درصد از افراد مبتلا به افسردگی گزارش می دهند که مشکلاتی در به خواب رفتن و خواب ماندن دارند. یکی از علائم افسردگی داشتن گریه های بدون دلیل است.
افسردگی صبحگاهی
افسردگی صبحگاهی به عنوان تغییرات خلقی روزانه نیز شناخته می شود . این نوعی افسردگی است که هنگام بیدار شدن از خواب در صبح رخ می دهد. برخی از علائم عبارتند از خوابیدن طولانی تر از حد معمول، احساس ناامیدی یا بدخلقی زمانی که از خواب بیدار می شوید، انرژی کمی برای شروع برنامه صبحگاهی خود و داشتن چشم انداز ضعیف برای روز.
دلایل افسردگی صبحگاهی مشخص نیست. با این حال، محققان پیشنهاد میکنند که به مشکلات ریتم شبانهروزی شما مربوط میشود . ریتم شبانه روزی چرخه طبیعی خواب و بیداری بدن شما است که عملکردهای اساسی را در طول روز انجام می دهد تا به شما کمک کند شب به خواب بروید و صبح از خواب بیدار شوید.
زوال عقل
زوال عقل با اختلالات خواب مرتبط است. محققان پیشنهاد می کنند که به طور بالقوه به دلیل بی نظمی چرخه خواب و بیداری آنها ناشی از انحطاط هیپوتالاموس و ساقه مغز است. افراد مبتلا به زوال عقل گزارش کرده اند که در به خواب رفتن، چرت زدن بیشتر در روز، تحریک پذیری بیشتر در عصر و بیدار شدن مکرر در طول شب مشکل دارند.
تغییرات در داروهای شما
اگر داروی جدیدی را شروع کرده اید، مصرف آن را متوقف کرده اید یا دوز آن را تغییر داده اید، می تواند باعث مشکلات خواب شود. داروهایی که بر سیستم عصبی مرکزی تأثیر می گذارند می توانند چرخه خواب و بیداری شما را تغییر دهند. برخی از نمونههایی از داروهایی که میتوانند باعث بیخوابی شوند عبارتند از داروهای ضد افسردگی، ضد تشنج و داروهایی که برای درمان بیماریهای قلبی عروقی یا دیابت استفاده میشوند. حتماً در مورد عوارض جانبی داروهایتان با پزشک خود مشورت کنید.
شرایط پزشکی خاص
در نهایت، در برخی موارد، گریه در خواب ممکن است به دلایل عاطفی یا ذهنی نباشد. بلکه ممکن است گریه به دلیل یک وضعیت جسمانی باشد که باعث آبریزش چشم می شود. برخی از بیماری ها شامل آلرژی، ورم ملتحمه یا مسدود شدن مجرای اشکی است. درمان این شرایط از تولید اشک در هنگام خواب جلوگیری می کند. هر چند وقت یکبار گریه کردن در خواب جای نگرانی نیست. انسان بودن یعنی احساسی بودن و اشک بخشی از پردازش این احساسات است.
با این حال، اگر اغلب در خواب گریه میکنید یا توانایی شما را در عملکرد صحیح مختل میکند یا مانع از انجام فعالیتهای روزانهتان میشود، مهم است که با پزشک یا متخصص سلامت روان خود تماس بگیرید. آنها می توانند به شناسایی بیماری زمینه ای کمک کرده و گزینه های درمانی را برای بهبود خواب و رفاه کلی ارائه دهند.