یک گروه بینالمللی از پژوهشگران در پروژه مشترکی سعی کردهاند تا با استفاده از امواج فراصوت، دوام و چسبندگی بانداژهای پزشکی را افزایش دهند.
افزایش دوام بانداژهای پزشکی با کمک امواج فراصوت
به گزارش آیزندگی، گروهی از پژوهشگران در بخشی از یک همکاری بینالمللی، راهی را برای کنترل چسبندگی بانداژهای چسبنده با استفاده از امواج فراصوت و حبابها کشف کردهاند. یافتههای این پژوهش جدید میتوانند به پیشرفتهای جدیدی در چسبهای پزشکی بیانجامند؛ به ویژه در شرایطی مانند پوست مرطوب که استفاده از چسبها دشوار است.
به نقل از ایسنا، دکتر “ژنوی ما” (Zhenwei Ma)، پژوهشگر ارشد این پروژه گفت: ما متوجه شدیم که از طریق بازی کردن با شدت امواج مافوق صوت میتوانیم چسبندگی بانداژهای چسبنده را روی بسیاری از بافتها به دقت کنترل کنیم. به گفته دکتر “جیانیو لی” (Jianyu Li)، یکی دیگر از پژوهشگران این پروژه، بانداژها، چسبها و برچسبها، چسبهای زیستی رایجی هستند که در خانه یا مراکز درمانی استفاده میشوند. با وجود این، آنها معمولا به خوبی روی پوست مرطوب نمیچسبند. همچنین کنترل محل استفاده، قدرت و مدت چسبندگی ایجادشده، چالشبرانگیز است.
این گروه پژوهشی با همکاری دکتر “اوتی سوپونن” (Outi Supponen) و دکتر “کلر بورکوارد” (Claire Bourquard)، پژوهشگران موسسه دینامیک سیالات در “مؤسسه فناوری فدرال زوریخ” (ETH Zurich)، آزمایشهایی را روی میکروحبابهای القاشده با امواج فراصوت انجام دادند تا چسبها را چسبناکتر کنند.
دکتر “ژو هوآ گاو” (Zu-hua Gao)، از پژوهشگران این پروژه گفت: این فناوری تغییردهنده، پیامدهای زیادی را در بسیاری از شاخههای پزشکی به همراه خواهد داشت. ما بسیار هیجان زده هستیم که این فناوری را به مراکز ترمیم بافت، درمان سرطان و پزشکی دقیق انتقال دهیم.
سوپونن نیز در خصوص این پروژه گفت: فراصوت، میکروحبابهای زیادی را ایجاد میکند که چسبها را موقتا روی پوست فشار میدهند تا چسبندگی زیستی قویتری داشته باشند. ما حتی میتوانیم از مدلسازی نظری برای تخمین زدن دقیق محل چسبندگی استفاده کنیم.
این پژوهش نشان میدهد که چسبها با بافت زنده مدلهای حیوانی سازگار هستند. همچنین، میتوان از این چسبها برای انتقال دارو از طریق پوست استفاده کرد.
دکتر لی تصریح کرد: ما از طریق ادغام این پژوهش با مکانیک، مواد و مهندسی پزشکی، در انتظار تأثیر گسترده فناوری چسب زیستی خود در دستگاههای پوشیدنی، مدیریت زخم و پزشکی ترمیمی هستیم.
نتایج این پژوهش، در مجله Science به چاپ رسید.