آیا بازی های ویدیویی می توانند اعتیادآور باشند

آی زندگی– داگلاس جنتیل، روانشناس دانشگاه ایالتی آیووا، چندین دهه است که روی موضوع اعتیاد بازی های ویدیویی مطالعه کرده است.

این محقق آمریکایی به شبکه سی ان ان گفت: اولین مطالعه ای که در سال 1999 شروع کردم، این بود که اساساً سعی کردم نشان دهم اعتیاد به بازی های ویدیویی یک چیز واقعی نیست، و معلوم شد که اشتباه می کردم.

طبق تحقیقات او، تقریباً 8.5 درصد از کودکانی که در ایالات متحده بازی های ویدیویی انجام می دهند معتاد هستند. او اعداد مشابهی را در سراسر جهان یافت.

جنتیل می‌گوید: اگرچه محققان مختلف در سراسر جهان ممکن است مشکل را تا حدودی متفاوت تعریف کنند، یا سؤالات مختلفی را در کشورهای مختلف با کودکانی با سن متفاوت بپرسند، اما نتایج تقریباً یکسانی در سراسر جهان پیدا می‌کنیم.

تخمین‌ها شاید تا حدودی متفاوت باشد، اما به نظر می‌رسد همه آنها بین 4 تا 10 درصد به دست می‌آیند: این مقدار از گیمرهایی است که من به عنوان معتاد طبقه‌بندی می‌کنم.

او می گوید: یک عامل خطر برای اعتیاد، دسترسی است. و با زیاد شدن بازی های ویدیویی دسترسی به این بازی ها راحت تر شده و نوجوانان به راحتی با آنها بازی می کنند.

به همین دلیل است که می بینیم که اختلال بازی اینترنتی به یک مشکل بزرگ تبدیل شده است، زیرا در حال حاضر، نه تنها تقریباً همه یک کامپیوتر دارند، و تقریباً همه یک سیستم بازی ویدیویی در خانه خود دارند.

مارک گریفیث یک روانشناس رسمی و مدیر واحد تحقیقات بین المللی بازی در دانشگاه ناتینگهام ترنت است. او معتقد است که اعتیاد به دریافت پاداش مداوم در حین انجام یک بازی خلاصه می‌شود – چه این پاداش‌ها هجوم فیزیکی ناشی از شکست دادن امتیاز بالا باشد، یا پاداش روانی دانستن اینکه بازی استراتژیک شما به موفقیت شما کمک کرده است.

او می‌گوید: «بیشتر این پاداش‌ها – حداقل تا حدی – غیرقابل پیش‌بینی هستند. ندانستن زمان رسیدن پاداش بعدی، برخی از بازیکنان را در بازی نگه می‌دارد.

چگونه می توانید بگویید که لذت سالم از بازی چیست و اعتیاد چیست؟ هیچ تعریف جهانی از اعتیاد وجود ندارد، اما جنتیل یک ویژگی کلیدی را برجسته می کند: این باید چیزی باشد که در واقع به زندگی شما آسیب برساند.