به گزارش آیزندگی، با وجود اینکه انتخاب تعداد فرزندان تصمیمی شخصی و مربوط به زوجها است اما به عقیده متخصصان کودکانی که تک فرزند هستند در مقایسه با کودکانی که خواهر و برادر دارند با مشکلات بیشتری روبهرو میشوند.
کودک تک فرزند مرکز توجه در خانه است. گاهی حمایت بیش از حد والدین و دیگر رفتارهای منفی مرطوب به تربیت آنها میتواند بهطور مستقیم روی رشد این کودکان تاثیر بگذارد و مشکلاتی در شخصیت آنها ایجاد کند. در ادامه به ۴ مورد از مشکلات اصلی پیش روی تک فرزندها اشاره میکنیم.
۱. مشکل در ایجاد ارتباط با دیگران
کودکان تک فرزند خواهر و برادری ندارند که اوقات فراغت خود را با آنها سپری کنند. توجهی که آنها همیشه در منزل دریافت میکنند و عادت به اینکه همواره روی نیازهای خود متمرکز هستند میتواند عامل بروز مشکلاتی در همدلی و ایجاد ارتباط با دیگران شود. زمانی که کودک تک فرزند برای نخستین بار به مدرسه میرود در چهارچوبی قدم میگذارد که هر کس نقش خود را ایفا میکند. معمولا این کودکان در اولین واکنش محیط را پس میزنند. البته در این خصوص نظرات متفاوت و متضادی وجود دارد و با وجود اینکه نتایج بررسیهای متعدد این مسئله را تایید میکنند اما برخی دیگر اعتقادی به آن ندارند. به همین دلیل به نظر میرسد نیاز به بررسیهای تکمیلی در این خصوص وجود دارد.
۲. مشکل در مدیریت اختلافات
بدون شک مشکلات بخشی از زندگی روزمره هستند. با این حال پیشنهاد میشود که از همان دوران کودکی مهارتای بچهها برای حل و فصل مشکلات و تعارضها رشد داده شود. تک فرزندها به دلیل محروم بودن از وجود خواهر و برادر و به دلیل اینکه والدین همواره مشکلاتشان را برطرف میکنند با یک ناتوانی مشهود در حل مسائل و مدیریت مشکلاتشان بزرگ میشوند. ممکن است که در بین تک فرزندها نوعی شکستپذیری خاصی شکل بگیرد چون آنها نیاموختهاند که برای آنچه میخواهند بجنگند.
۳. خودخواهی
همه کودکان بین ۱۰ تا ۱۲ سالگی خودخواه و خودمحور هستند. با این حال، کودکانی که با خواهر و برادر بزرگ میشوند مجبور هستند که شراکت کردن را بیاموزند. به گفته محققان دانشگاه بین المللی SEK یک تفکر مشترک بین کودکان تک فرزند وجود دارد مبنی بر اینکه میتوانند هر آنچه میخواهند را به دست بیاورند بدون آنکه به دیگران فکر کنند. چون تمام منابع مالی والدین معمولا صرف برآورده کردن نیازهای آنها میشود و هیچ فرد دیگری وجود ندارد که بخواهند فضا و زمان خود را با او به اشتراک بگذارند. البته نمیتوان پافشاری کرد و همه تک فرزندها را به یک چوب راند چون همه چیز به شیوه تربیت و نوع بزرگ شدن آنها ربط دارد.
۴. فشار بیش از حد
فرقی ندارد چه سن و سالی داشته باشید، امید والدین به فرزندانشان است. در مواردی که والدین سرخورده یا بیش از حد مطالبهگر باشند این مسئله فشار بیش از حدی روی بچهها بهخصوص اگر تک فرزند باشند میگذارد. به این ترتیب این کودکان برای تحقق آرزوها و رویاهای والدینشان دست به هر کاری میزنند. بنابراین فشار زیادی نیز متحمل میشوند.
راهحلهایی برای مقابله با مشکلات تک فرزند بودن
به فرزندان خود مسئولیت بدهید. به آنها بیاموزید که در کارهای خانه کمک کنند، اتاق خود را تمیز کنند، مراقب حیوانات خانگی باشند و غیره. در این صورت فرزند شما میآموزد که از وقت خود بهخوبی استفاده کرده و از داشتههایش مراقبت کند. فرزند شما هم به استقلال و هم عشق نیاز دارد. درست است که فرزندتان برای رفع نیازهایش به شما نیاز دارد اما باید به او فضای لازم را بدهید تا اشتباه کند و یاد بگیرد گلیم خود را از آب بیرون بکشد. در اینصورت است که تجربه کسب کرده و شخصیت خود را شکل میدهد. هر کودکی فکر میکند که مرکز جهان است. اگر تک فرزند دارید بهتر است با ثبت نام او در فعالیتها و بازیهای گروهی مورد علاقهاش به او کمک کنید تا دوست پیدا کند و با دیگران معاشرت کند. این وظیفه شماست که فرزندتان را با دیگران و حضور و اهمیت آنها در زندگی آشنا کنید. میتوانید فرزندتان را تشویق کنید که با افراد مورد اعتماد رفت و آمد داشته باشد و حلقه دوستان خود را تشکیل دهد.
فرزند شما حق دارد کسی بشود که میخواهد و نقش شما مشاوره دادن و راهنمایی اوست تا با آنچه از شما میآموزد به انسانی خوب، کامل و خوشبختی تبدیل شود. در نهایت اینکه لازم است تک فرزندها مسئول بودن را بیاموزند و یاد بگیرند با دیگران همدلی کرده و زندگی را با آنها به اشتراک بگذارند. به این ترتیب بروز خودخواهی در بین آنها کمتر میشود. ارزش شریک شدن با دیگران و خود را جای آنها گذاشتن در زندگی اجتماعی بسیار حایز اهمیت است. جامعهای بیش از پیش پذیرا و مداراگر میشود که اساس آن روی احترام به دیگران و بده بستان اجتماعی پایه گذاری شده باشد.
منبع: سلامت