محققان بلژیکی میگویند والدینی که بیش از حد نسبت به فرزندان خود سختگیر هستند، میتوانند خطر ابتلا به افسردگی را در زندگی بعدی آنها افزایش دهند.
ببینید فرزندان والدین سختگیر چه بلایی سرشان میآید!
به گزارش آی زندگی، دکتر «اولین ون اچه» استاد دانشگاه Munster، که این مطالعه را با دانشگاه Leuven در بلژیک انجام داده میگوید: «والدین بسیار سختگیر میتوانند با ایجاد استرس در دوران کودکی نحوه عملکرد DNA را تغییر دهند. این کار به معنای مقاومت این افراد در برابر استرس در زندگی آینده و استعداد بیشتر برای افسردگی است.
والدین سختگیری که ما در مورد آنها صحبت میکنیم، آنهایی هستند که فرزندشان را به خاطر نخوردن سبزیجات به اتاقشان میفرستند، به جای اینکه آنها را به خوردن تشویق کرده و یا توضیح دهند چرا باید سبزی بخورند و به جای اینکه بگویند چرا باید زودتر در خانه باشند، به خاطر دیر آمدن به خانه سر آنها فریاد میزنند.
این مطالعه که در کنفرانس سالانه کالج اروپایی نوروسایکوفارماکولوژی در وین ارائه شد، با پرسش از 1100 کودک 12 تا 16 ساله در مورد والدینشان انجام شد.
به یک پرسشنامه 64 سوالی داده شد تا پر کنند.
بچههایی که «والدین خوب» داشتند، تمایل داشتند مشکلات با آنها در میان گذاشته شده و احساس بهتری داشته و به آنها گوش داده شود، و به آنها کمک شود مسیر زندگی خود را انتخاب کنند.
آنهایی که والدین بیش از حد سختگیر داشتند گفتند والدینشان آنها را تنبیه کردند، سعی کردند آنها را تغییر دهند، صحبتهایشان را قطع کردند و آنها را به خاطر مشکلات دیگر اعضای خانواده سرزنش کردند، که باعث شده تا آنها نسبت به اشتباهات احساس گناه کنند و اینکه والدینشان وقتی از رفتار آنها ناامید شده، آنها را نادیده گرفته و تماس چشمی برقرار نمیکردند.
محققان دی ان ای 21 کودک با والدین “خوب” و 23 کودک با والدین بسیار سخت گیر را با بررسی 450000 قسمت از کد ژنتیکی آنها به طور دقیق بررسی کردند.
آنها فرآیند ژنتیکی به نام متیلاسیون را بررسی کردند که مانند یک سوئیچ کم نور هنگام بروز رفتار عمل میکند.
کودکانی که والدین سختگیرتری داشتند، در تعداد زیادی از ژنها فعالیت «سوئیچ کم نور» قویتری داشتند – الگویی از فعالیت مغز که در بزرگسالان مبتلا به افسردگی نیز دیده میشود.
این مطالعه نشان داد کودکانی که والدین خشنتری دارند بیشتر در معرض ابتلا به افسردگی هستند، اگرچه هیچیک واقعاً افسرده نبودند.
این به این دلیل است که آنها علائم افسردگی بیشتری نسبت به کودکان با والدین “خوب” در یک پرسشنامه داشتند.
همچنین کمتر احتمال داشت مشکلاتی مانند عدم چشم انتظاری به چیزها، احساس غمگینی یا از دست دادن خواب را گزارش کنند.
دکتر Van Assche میگوید ما کشف کردیم که رفتار سختگیرانه، همراه با تنبیه فیزیکی و دستکاری روانی، میتواند منجر به ایجاد مجموعهای از دستورالعملها شود مبنی بر اینکه چگونه ژن برای شکل دادن دی ان ای سیم کشی شود. ما نشانههایی داریم که خود این تغییرات میتواند کودک در حال رشد را مستعد افسردگی کند. اگر بچهها تربیت حمایتی داشته باشند که کمتر طاقت فرسا باشد، این به همان اندازه اتفاق نمیافتد.
پروفسور کریستیان وینکرز، از مرکز پزشکی دانشگاه آمستردام که در این تحقیق شرکت نداشت هم گفت: این کار بسیار مهمی برای درک مکانیسمهایی است که چگونه تجربیات نامطلوب دوران کودکی عواقب مادام العمر برای سلامت روان و سلامت جسم دارد.