چگونه با نوجوان خود رابطه بهتری داشته باشیم؟

به گزارش آی زندگی و به نقل از lifehacker، وقتی نوجوانان مستقل می‌شوند و از والدین خود فاصله می‌گیرند، فرزندپروری می‌تواند بسیار سخت شود.

در یک مطالعه اخیر که بر روی ۱۶۳۱ شرکت‌کننده از کلاس ششم تا سن ۲۲ سالگی انجام شد، محققان به تکامل رابطه والدین و نوجوان با گذست زمان پرداختند.

طبق یافته‌ها نوجوانانی که رابطه گرمی با والدین خود داشتند؛ به احتمال بیشتری در ادامه و تا سن ۲۲ سالگی رابطه نزدیک خود را حفظ کرده بودند.

در مقابل، نوجوانانی که رابطهٔ گرمی با والدین خود نداشتند و والدین آن‌ها نظم و انضباط زیاد یا غیرقابل پیش بینی را اعمال می‌کردند، به احتمال بسیار کمی در بزرگسالی رابطه نزدیک با والدین خود ایجاد می‌کردند.

چگونه رابطه والدین با نوجوان در طول زمان تغییر می‌کند

نوجوانی دوره‌ای از زندگی است که فرد دوست دارد به دنبال استقلال و خودمختاری باشد.

یکی از تأثیرات این حس خودمختاری کاهش روابط والدین و فرزند است، هم از نظر کمیت و هم از نظر کیفیت.

نوجوانان، به دنبال زندگی اجتماعی و علایق خارج از خانواده هستند، در حالی که والدین، هر چه نوجوان به بزرگسالی نزدیک‌تر می‌شود، احساس می‌کنند بیشتر در خطر است و باید مراقب آن باشند.

طبق تحقیقات ، فرزندپروری می‌تواند در طول سال‌های نوجوانی تغییر زیادی کند.

والدین محبت کمتری ابراز می‌کنند، زمان کمتری را با نوجوانان خود می‌گذرانند و در نظم و انضباط خود سخت گیرتر هستند.

این تغییرات می‌تواند تأثیر منفی طولانی‌مدتی بر رابطه والدین و فرزند داشته باشد.

اهمیت رابطه گرم با نوجوان

در این مطالعه نوجوانانی که در بزرگسالی رابطه نزدیک با والدین خود داشتند، در نوجوانی زمان بیشتری را با والدین خود می‌گذراندند و محبت بیشتری از والدین خود دریافت کرده اند. رفتار والدین آن‌ها منصفانه و فاقد تنبیه بود.

همیشه گفتن ” دوستت دارم” کافی نیست؛ فرزند شما باید در عمل نیز این عشق و علاقه را درک کند.

در بخش تنبیه یک نوجوان، محققان به سه مولفه جداگانه می‌پردازند:

اینکه آیا نظم و انضباط یکنواخت است. آیا به نوجوانان روش واضحی برای قوانین داده شده است. آیا انضباط خشن است یا خیر.

نوجوانانی که انضباط ثابت و غیر خشن داشتند  که دلیل آن را درک می‌کردند، به احتمال بیشتری در بزرگسالی رابطه نزدیک با والدین خود دارند.