به گزارش آی زندگی و به نقل از دیلی میل، مطالعات نشان می‌دهد 401 ژن در بدن، تنقلات و نوشیدنی‌هایی که دوست داریم را کنترل می‌کنند.
محققان دانشگاه ادینبرو، در مطالعه‌ای کم نظیر علاقه 161625 نفر را به بیش از 137 غذا و نوشیدنی مورد بررسی قرار دادند.
این تیم متوجه شدند بیش از 401 ژن در بدن وجود دارد که بر ترجیحات غذایی ما تاثیر گذاشته و در سه دسته بسیار خوش طعم، کم کالری و یا طعم اکتسابی قابل تقسیم بندی هستند.
به عقیده این محققان ترجیح ما برای غذا از پنیر گرفته تا کیک، بیشتر به DNA ما مربوط می‌شود تا تفاوت‌های تربیتی و فرهنگی و اینکه شما یک فرد شیرین طلب هستید یا خوش طعم، همه چیز به ژن شما برمی‌گردد.
بر این اساس می‌توان توضیح داد چرا برخی از مردم شکلات و شیرینی را ترجیح داده و برخی به سمت پنیر و کراکر جذب می‌شوند.
درک بهتر اینکه چه چیزی باعث انتخاب مواد غذایی می‌شود، توضیح دهنده این موضوع است که چرا برخی تلاش می‌کنند تا وزن خود را کنترل کنند.
بر اساس سه گروه اصلی تعریف شده، خصیصه‌های ژنتیک هستند که تصمیم می‌گیرند کسی مثلا سیب را به موز ترجیح دهد و یا مثلا شکلات شیری را به شکلات تلخ ترجیح دهد.
گفتنی است محققان ادینبرو ژنوم 161625 انگلیسی را بررسی کرده و پاسخ پرسشنامه در مورد ترجیحات برای 137 غذا و نوشیدنی را نگاه کردند.
یافته‌های مذکور در مجله Nature Communications منتشر شده و نشان می‌دهد 401 نوع ژن در بدن وجود دارد که بر آنچه داوطلبان تحقیق دوست داشتند، تاثیر می‌گذارد.
برخی از آنها با لذت بردن از یک غذای خاص – مانند ماهی سالمون، فرنی، شکلات یا مرغ سرخ شده مرتبط بودند.
اما برخی دیگر با ارجحیت برای گروه غذایی گسترده‌تر به عنوان یک کل مانند ماهی‌های روغنی، صبحانه‌های سالم، دسرها و غذاهای سرخ شده مرتبط بودند.
به نظر می‌رسد یک مجموعه از ژن‌ها باعث می‌شود افراد به غذاهای پر کالری و بسیار خوش طعم مانند گوشت، لبنیات و دسرها تمایل پیدا کنند.
الگوهای ژنتیکی یافت شده در این گروه – که به ماهی و چیپس، نان سفید و نوشابه‌های گازدار امتیاز می‌دادند – با نرخ بالاتر چاقی و سطوح پایین ورزش مرتبط است.
مجموعه دومی از ژن‌ها با غذاهای «اکتسابی» با طعم قوی مانند غلات، زیتون یا الکل قوی مرتبط بودند.
ژن‌های مرتبط با ترجیح این غذاها – که شامل سیر، آووکادو و شکلات تلخ نیز می‌شود – قبلاً با داشتن سطح کلسترول سالم‌تر و فعال‌تر بودن و همچنین احتمال بیشتر سیگار کشیدن و نوشیدن الکل مرتبط بودند.
سومین الگوی ژنی نشان داد که مردم غذاهای کم کالری مانند میوه، سبزیجات و غذاهای کامل را ترجیح می‌دهند.
بر اساس تحقیقات قبلی، این ژن‌ها – که باعث می‌شوند افراد برنج قهوه‌ای، نان سبوس‌دار و فرنی را ترجیح دهند – با لذت بردن از سطوح بالاتر فعالیت بدنی مرتبط هستند.
حتی تفاوت‌های ژنتیکی بین دوست‌داشتن زیرمجموعه‌های غذا در همان دسته وجود داشت که با انواع ژنتیکی خاص که به ترجیح سبزیجات پخته، خام و با طعم قوی‌تر، و همچنین پنیر و شراب، ودکا یا بز سفت، آبی یا بزی مرتبط است.
تجزیه و تحلیل فرعی داده‌های اسکن مغز نشان داد که ژن‌هایی که باعث می‌شوند افراد غذاهای ناسالم را دوست داشته باشند، با ژن‌های موجود در بخش پردازش لذت مغز همپوشانی دارند.
همچنین ژن‌های مرتبط با علاقه به غذاهای سالم‌تر در بخش تصمیم‌گیری مغز فعال‌تر بودند.
پروفسور جیم ویلسون، رئیس ژنتیک انسانی دانشگاه ادینبرو می‌گوید: «این یک نمونه عالی از بکارگیری روش‌های آماری پیچیده در مجموعه داده‌های ژنتیکی بزرگ به منظور آشکارسازی زیست‌شناسی جدید است.
ژن چیست؟
ژن (به فرانسوی: gène) در ژنتیک مندلی و ژنتیک مولکولی کلاسیک، همچنین در مبحث تکامل تعاریف متفاوتی دارد. اما از دیدگاه مولکولی کلاسیک دنباله‌ای از نوکلوئوتیدها است که در برگیرنده اطلاعات لازم جهت تولید مولکول‌های RNA یا پروتئین‌های لازم برای سلول هستند. هر ژن در بخشی از DNA سلول وجود دارد. یا با تعریفی دیگر ژن بخشی از مولکول دی ان ای می‌باشد که روی یک رشته از آن قرار دارد.
درون یاخته ها، طی فرایند رونویسی ژن‌ها به مولکول‌های RNA تبدیل می‌شوند که یا به شکل مستقیم در سلول استفاده می‌شوند یا دربرگیرنده اطلاعاتی جهت تولید پروتئین هستند و طی فرایند ترجمه، پروتئین مربوط به آنها ساخته می‌شود.
ژن‌ها تمامی صفات سلول را کنترل می‌کنند و عملکرد سلول‌ها به کمک ژن‌ها و پروتئین‌های ساخته شده از روی آنها تعیین می‌شود. این ژن‌ها از پدر و مادر به ارث می‌رسند و ممکن است به مرور در اثر فرایند تقسیم سلولی یا در تعامل سلول با محیط بیرونی دچار تغییر شوند.
ژن‌ها می‌توانند دچار جهش شوند، که تغییری در توالی دنباله آن‌هاست. جهش‌ها باعث ایجاد تغییر در پروتئین‌های تولید شده از روی ژن‌ها می‌شوند و می‌توانند عملکرد پروتئین را به کلی تغییر دهند و باعث به وجود آمدن صفاتی جدید در سلول بشوند. ژن‌ها در اثر جهش‌های ژنتیکی، براساس انتخاب طبیعی تکامل پیدا می‌کنند و ژن‌های قوی‌تر و بهتر به مرور جایگزین ژن‌های قبلی می‌شوند.
واژه ژن نخستین بار در سال ۱۹۰۹، توسط یک گیاه‌شناس و نسل‌شناس دانمارکی به نام ویلهلم یوهانسون مطرح شد.{لینک}
تمامی ماده وراثتی در یک سلول به عنوان ژنوم شناخته می‌شود که دربرگیرنده ژن‌ها و دیگر بخش‌های DNA است که کاربردی در ساختار پروتئین‌ها ندارند.
سایز ژنوم و تعداد ژن‌هایی که در خود ذخیره کرده‌است در میان جانداران مختلف بسیار متفاوت است. ساده‌ترین و کوچک‌ترین ژنوم‌ها مربوط به ویروس‌هاست که ماده وراثتی‌شان به فرم یک RNA است. در طرف مقابل گیاهان وجود دارند که گاهی تعداد بسیار کثیری ژن در آنها وجود دارد. تعداد پروتئین‌هایی که از روی ژن‌ها تولید می‌شوند در حدود ۵ میلیون ساختار مختلف تخمین زده می‌شود.
در مورد انسان با گذشت زمان و بیان تعریفی دقیق‌تر و جامع‌تر از ژن‌ها، تعداد ژن‌های شناخته شده در بدن انسان به تدریج کاهش پیدا کرد و اکنون وجود حدود ۲۰۰۰۰ ژن در DNA انسان تخمین زده می‌شود. در انسان تنها حدود ۱ الی ۲ درصد کل ژنوم را ژن‌ها تشکیل می‌دهند. تمامی سلول‌های بدن یک جاندار ژنومی کاملاً تشابه دارند اما سلول‌های متفاوت از ژن‌های مختلفی استفاده می‌کنند.