فولات به طور طبیعی در غذاها در دسترس است؛ در حالی که اسید فولیک ساخته بشر است؛ با این حال هر دو ضروری هستند.
۷ تفاوت فولات و اسید فولیک را بشناسید
به گزارش آی زندگی و به نقل از clevelandclinic، فولات و اسید فولیک شکلهایی از ویتامین B9 هستند که از رشد سلولهای سالم به خصوص در دوران بارداری حمایت میکنند. کمبود فولات منجر به عوارض جدی مانند نقص مادرزادی و کم خونی میشود.
فولات به طور طبیعی در غذاها موجود و به انواع ویتامین B9 از جمله اسید فولیک اشاره دارد. اسید فولیک یک فرم مصنوعی و ساخت بشر B9 است که در مکملها یافت میشود.
تفاوت فولات و اسید فولیک چیست؟
اصطلاحات “فولات” و “اسید فولیک” به گونهای استفاده میشود که انگار یکی هستند، اما واقعیت اینطور نیستند.
هر دو اشکال ویتامین B9 هستند. ویتامین B9 یکی از هشت ویتامین B است که به ساخت DNA و گلبولهای قرمز خون کمک میکند. همچنین از مشکلات سلامتی مانند کم خونی جلوگیری میکند.
در اینجا هفت تفاوت اصلی وجود دارد:
هضم: فولات در روده کوچک متابولیزه میشود. اسید فولیک توسط کبد و سایر بافتها متابولیزه میشود.
سرعت عمل: بدن شما میتواند از فولات موجود در غذاها استفاده کند. اما اسید فولیک باید به شکل دیگری از فولات تبدیل شود.
پایداری: فولات موجود در غذاها در معرض گرما یا نور به راحتی تجزیه میشود. اسید فولیک موجود در مکملها و غذاهای غنی شده پایدار است.
موارد استفاده: اسید فولیک برای درمان یا پیشگیری از کمبود B9 استفاده میشود. ویتامینهای دوران بارداری دارای اسید فولیک است.
عوارض جانبی: خوردن بیش از حد فولات به شما آسیب نمیرساند. اما مصرف بیش از حد اسید فولیک عوارض جانبی ایجاد کند.
تداخلات دارویی: دوزهای بالای اسید فولیک اثرات داروهای خاص برای درمان تشنج، پسوریازیس، انگلها و بیهوشی استفاده میشود، را کم میکند. همچنین میتوانند علائم عصبی ناشی از کمبود ویتامین B12 را پنهان کنند.
برچسب تغذیه ای: روی برچسبها، فولات به صورت mcg (میکروگرم) معادل فولات رژیم غذایی (DFE) و اسید فولیک (به صورت mcg) در پرانتز زیر آن نشان داده شده است.
کدام نوع B9 بهتر است؟
نوع ویتامین B9 و مقدار مناسب آن به عوامل مختلفی از جمله سن بستگی دارد.
مقدار توصیه شده روزانه فولات:
- ۶ تا ۱۱ ماه * ۸۰ میکروگرم
- ۱ تا ۳ سال ۱۵۰ میکروگرم
- ۴ تا ۱۸ سال ۲۰۰-۴۰۰ میکروگرم
- بالای ۱۸ سال ۴۰۰ میکروگرم
- ۱۴ سال به بالا و باردار ۶۰۰ میکروگرم
- ۱۴ سال به بالا و شیردهی ۵۰۰ میکروگرم