ریشه نام چند شهر بزرگ ایران را بدانید

به گزارش آی‌زندگی، هرشهر کیشینه یا دلایل تاریخی جالبی دارد که باعث نامگذاری آن شده است.

مشهد
تا قبل از شهادت امام رضا(ع) طوس، سناباد و نوغان نام داشته که پس از شهادت آن حضرت به این نام به معنی محل شهادت، شناخته می‌شود.
شیراز
در کاوش‌های باستان‌شناسی در تخت جمشید به قلعه‌ای به نام «تیرازیس» یا «شیرازیس» اشاره شده‌است. در افسانه‌ها آمده‌است که شیراز فرزند تهمورس (از پادشاهان سلسله پیشدادیان) شهر شیراز را بنیان نهاد و نام خود را بدان بخشید.

اصفهان
عربی شده از «سپاهان» در زبان پهلوی است که مقر سپاه چهارم ایران در دوره کیخسرو بوده است.

کرمان
از دو بخش «کر» به معنای کوه و «مان» به عنوان پسوند مکان تشکیل شده و به معنای سرزمین کوهستانی است.
بندرعباس
به افتخار شاه عباس پس از آزادسازی این شهر از دست پرتغالی‌ها گذاشته شده است. نام قبلی این شهر «گامبرون» بوده که به زبان پرتغالی یعنی جایی که خرچنگ زیاد است.

گرگان
نام قبلی آن «استرآباد» بوده که از دو  واژه «استر» به معنای ستاره و «آباد» تشکیل شده است. در زبان پهلوی منطقه گرگان را «وُرکان» یا «وِهرکانه»، در زبان یونانی «هیرکانیا» و در زبان عربی «جُرجان» می‌گفتند.

یزد
برگرفته از نام پادشاه ساسانی «یزدگِرد» که گِرد به معنای شهر است.

قزوین
در پارسی میانه «کاسپین» بوده‌است. «کاسپی» نام مردمی بوده که در این منطقه زندگی می‌کرده‌اند.

_{منبع: ویکی‌پدیا}