به گزارش آی زندگی و به نقل از دیلی میل، محققان با مطالعه 21 فرهنگ متوجه شدند زبان کودکی میان این فرهنگ‌ها ثابت بوده و زبان کودکی جهانی است.
محققان دانشگاه هاروارد صداهای ضبط شده مربوط به زبان کودکی از 21 فرهنگ مختلف را تجزیه و تحلیل کرده و دریافتند همه آنها هنگام صحبت کردن از صدای بلندتر در مقایسه با صحبت کردن با افراد بزرگ استفاده می‌کنند.
به نوشته این محققان علی رغم تنوع آشکار در زبان، موسیقی و شیوه مراقبت از کودکان در جهان، زمانی که مردم با کودکان بد قلق حرف زده و یا برایشان آواز می‌خوانند، از سبک خاصی از گفتار پیروی کرده که مشابه هم است.
در این تحقیق تیم مذکور 1615 مورد ضبط شده زبان کودکی را از 21 جامعه مختلف در 6 قاره مورد تحلیل و بررسی قرار دادند.
ضبط‌ها شامل سخنرانی به کارگردانی کودکان ، آهنگ خوانی به کارگردانی کودکان و آهنگ خوانی به کارگردانی بزرگسالان بود.
نتایج این تحقیق که به رهبری کورتنی هیلتون انجام شده، در مجله nature Human Behaviour منتشر شده است.
محققان ویژگی‌های صوتی کلیدی در گفتار و آوازها را تحلیل کرده و متوجه شدند ویژگی‌های آکوستیک بین گفتار و آواز به کارگردانی کودکان و بزرگسالان متفاوت است.
بر این اساس در گفتار، در اغلب جوامع مطالعه شده، هدایت پذیری کودک با صدای بلندتر، دامنه زیر و بمی بیشتر و مصوت‌های متضادتر نسبت به گفتار بزرگسالان از همان صداها قابل تشخیص است.
همچنین ویژگی‌های متمایز آوازها به کارگردانی کودکان، ظریفتر از ویژگی‌های گفتار بود اما کارکردهای تسکین دهنده آن را تایید می‌کند.
در مرحله بعد، محققان صداهای ضبط شده را برای 51065 نفر از 187 کشور که به زبان‌های مختلف صحبت می‌کردند، پخش کردند.
آنها دریافتند که شنوندگان می‌توانند به دقت حدس بزنند که چه زمانی صداها، صرف نظر از زبانی که صحبت می‌شود، به سمت نوزادان هدایت می‌شود.
محققان نوشتند: «الگوها به‌شدت دلالت بر مجموعه‌ای اصلی از نظم‌های صوتی و ادراکی بین‌فرهنگی دارند که توسط فرهنگ نیز شکل می‌گیرند».
این تیم امیدوار است که این یافته‌ها به بهبود درک ما از تکامل گفتار انسان کمک کند.