چهار ژن عامل خودکشی در انسان شناسایی شد

به گزارش آی‌زندگی، وقتی به سرعت خودکشی در سطح جهان نگاه می‌اندازیم با ارقامی شوک آور روبرو می شویم.آخرین آمارها می گوید در هر ۴۰ ثانیه، حداقل یک نفر در جایی از جهان جان خود را می گیرد. سالانه بیش از ۸۰۰ هزار نفر در جهان خودکشی می کنند. این عدد بیشتر از جمعیت کشورهایی مانند مالدیو و سنت لوسیا است. یک انسان نه فقط به یک دلیل،بلکه به خاطر عوامل متعددی دست به خودکشی می‌زند و به نظر می‌رسد هیچ راهی برای تشخیص اینکه آیا یک فرد قرار است جان خود را بگیرد وجود ندارد. این موضوع به این دلیل نیز هست که وقتی از خودکشی یا رفتارهای مخرب نسبت به خود،صحبت می‌کنیم، فقط عوامل خارجی را در نظر می‌گیریم و به ندرت در مورد ژنتیک پشت آن بحث می‌کنیم.

جالب اینجاست که تیمی از محققان در مرکز پزشکی دانشگاه دوک،چهار ژن را شناسایی کرده اند که می تواند خطر افکار و اقدامات مربوط به خودکشی را در افراد افزایش دهد.ناتان کیمبرل، یکی از نویسندگان اصلی و استاد روانپزشکی دانشگاه دوک، ضمن توضیح اهمیت این ژن ها در ارزیابی خطر خودکشی، گفت:در حالی که ژن‌ها نسبت به سایر عوامل کمتر خطرساز هستند ما باید مسیرهای بیولوژیکی که برای یک فرد زیربنایی خطرناک در جهت افزایش تمایل خودکشی است را بهتر درک کنیم. خودکشی چهارمین علت مرگ و میر در بین افراد ۱۵ تا ۲۹ ساله است. هر چه بیشتر در مورد این موضوع بدانیم، بهتر می توانیم از این مرگ های غم انگیز جلوگیری کنیم.

چهار ژن مرتبط با خودکشی در انسان
دکتر کیمبرل و تیمش ژن‌هایی را که رفتار خودکشی را در انسان افزایش می‌دهند را خیلی سریع شناسایی نکردند. آنها تجزیه و تحلیل ژنوم در مقیاسی بزرگ انجام دادند. آنها سوابق ژنتیکی و پزشکی ۶۳۳۷۷۸ سرباز سابق ارتش آمریکا را جمع آوری کردند. پس از بررسی داده ها، آنها ۱۲۱۲۱۱ نفر را یافتند که در گذشته رفتارهای مرتبط با خودکشی از خود نشان داده بودند. ۵۱۲۵۶۷ شرکت کننده باقیمانده که هیچ سابقه ای از اقدامات خودآزاری نداشتند، به عنوان شاهد معرفی شدند.

محققان سپس آنالیز ژنومی نمونه‌های خون اعضای گروه اول را انجام دادند و با عوامل ژنتیکی مختلفی برخورد کردند که احتمالاً با رفتار خود آزاری مرتبط بودند. در میان همه این عوامل، آنها چهار ژن را پیدا کردند که به شدت با رفتار خودکشی در جانبازان جنگی مرتبط است.

این چهار ژن عبارتند از ESR۱ (گیرنده استروژن ۱)، DRD۲ (گیرنده دوپامین D۲)، DCC (گیرنده نترین ۱)، و TRAF۳ (فاکتور ۳ مرتبط با گیرنده TNF). DRD۲ با نوسانات خلقی، سوء مصرف الکل، اختلال کمبود توجه و بیش فعالی و رفتارهای مخاطره آمیز مختلف دیگری که تمایل به خودکشی را در فرد افزایش می دهد، مرتبط است. گیرنده استروژن از طرف دیگر با عواملی مانند افسردگی و اختلال استرس پس از حادثه مرتبط است. ژن DCC در انسان با مسائل روانی، سوء مصرف مواد و اختلال در رشد فکری مرتبط است.

یکی از رایج ترین رفتارهای مرتبط با خودکشی،گوشه گیری است. محققان ژن TRAF۳ را مسئول رفتارهای ضد اجتماعی در این افراد یافتند.این ژن همچنین باعث مشکلات روانی مانند اختلال دوقطبی و ADHD می شود. توجه به این نکته مهم است که اگرچه این ژن ها رفتارهای مرتبط با خودکشی را در انسان شکل می دهند،اما به تنهایی مسئول خودکشی فرد نیستند.

آنها فقط به عوامل شخصی، اجتماعی و سایر عوامل خارجی که روی زندگی یک فرد تأثیر می گذارد کمک می کنند. پروفسور کیمبرل گفت: توجه به این نکته مهم است که این ژن‌ها برای هیچ کس باعث شکل گرفتن مشکلاتی که منجر به خودکشی می شوند،نمیشود.اما درک این نکته نیز مهم است که خطرات بیشتری وجود دارد، به‌ویژه زمانی که این ژن ها با رویدادهای زندگی ترکیب شوند.

چرا شناخت ژنتیک خودکشی مهم است؟
این اولین کار تحقیقاتی نیست که ژنتیک مربوط به خودکشی را مطالعه می کند.بسیاری از مطالعات قبلی نشان می دهد که افرادی که سابقه رفتار خودکشی در خانواده خود دارند بیشتر از سایرین در معرض خودکشی هستند. کودکانی که والدین آنها خودکشی می کنند نیز در معرض خطر بیشتری برای انجام رفتارهای خودآزاری هستند. حتی برخی از محققان ادعا می کنند که عوامل ژنتیکی عامل ۵۰ درصد از رفتارهای مرتبط با خودکشی در انسان است. با این حال، هیچ فرمولی برای اندازه‌گیری واضح میزان تأثیر ژن‌ها بر تمایلات خودکشی در انسان وجود ندارد.

همچنین، به غیر از چهار ژن مورد بحث، عوامل ژنتیکی متعدد دیگری نیز می‌توانند مسئول افزایش خطر خودکشی در انسان‌ها باشند. به عنوان مثال،در سال ۲۰۱۸، تیمی از محققان از دانشکده پزشکی دانشگاه یوتا، ۲۰۷ ژن را شناسایی کردند که مشخص شد با رفتارهای خودآزاری در انسان مرتبط است. ما نمی‌توانیم عوامل خارجی و رویدادهای زندگی یک فرد را کنترل کنیم، اما آگاهی از ژن‌های مربوط به خودکشی می‌تواند به ما کمک کند تا راه‌هایی را که ممکن است فرد در آینده به خود آسیب برساند، پیش‌بینی کنیم. هرچه بیشتر درباره این ژن ها بدانیم، بیشتر می توانیم علت اصلی رفتارهای خودآزاری را درک کنیم. شاید در آینده با مهندسی پیشرفته ژنتیک بتوانیم از انتقال ژن تمایل به خودکشی از والدین به فرزندان جلوگیری کنیم، اما برای انجام این کار ابتدا باید این عوامل را شناسایی و درک کنیم.

حقیقت این است که هر فردی که به فکر گرفتن جان خود است، می تواند نجات یابد. تنها چیزی که این فرد نیاز دارد کمک، مراقبت و حمایت است. اگر شما نیز به خودکشی فکر می کنید یا اگر فردی را می شناسید که در زندگی دچار مشکل شده است،می‌توانید از طریق تماس با شماره تلفن ۱۲۳اورژانس اجتماعی به آنها کمک کنید.

منبع: شفا آنلاین