غش کردن (سنکوپ) در کودکان بسیار شایع است؛ وقتی کودک غش می‌کند، جریان خون و اکسیژنی که خون به مغز می‌آورد به طور موقت کاهش می‌یابد. این امر باعث از دست دادن هوشیاری، سقوط و تشنج کوتاه مدت می‌شود.
فرق بین غش و تشنج در کودکان چیست؟
به گزارش آی زندگی و به نقل از health.clevelandclinic، معمولاً به دلیل عوامل مختلفی کودک غش می‌کند. به عنوان مثال، نوجوانی که لاغر است و شب‌ها خوب نمی‌خوابد. صبح چیزی نمی‌خورد و نمی‌نوشد، به مدرسه می‌رود. هوا گرم است، بنابراین او عرق می‌کند، و در نهایت ممکن است غش کند.
برخی از کودکان از نظر ژنتیکی بیشتر از سایرین مستعد غش کردن هستند.
سنکوپ نوروکاردیوژنیک (سنکوپ وازوواگال) در کودکان زمانی رخ می‌دهد که بدن آنها نسبت به چیزی که آنها را ناراحت می‌کند بیش از حد واکنش نشان می‌دهد.
عوامل ژنتیکی زیادی وجود دارد، اما معمولاً عوامل محیطی در غش کردن کودک بیشتر تاثیرگذار است.
علائمی که نشان می‌دهد کودک در حال غش کردن است؟
- سرگیجه
- حالت تهوع
- احساس می‌کند دنیا در حال چرخش است، یا همه چیز سیاه یا تار است
- صداها شروع به کم شدن می‌کنند
تفاوت بین غش و تشنج چیست؟
هرکسی که خون و اکسیژن رسانی به مغز در بدنش مختل شود، ممکن است دچار تشنج شود. اما این تشنج‌ها کوتاه مدت هستند و کودکان به سرعت بهبود می‌یابند. بعد از تشنج هیچ علامتی نخواهند داشت.
اما زمانی که کودکی دچار تشنج‌هایی می‌شود که به طور معمول و غیرعادی اتفاق می‌افتد، مبتلا به صرع (اختلال تشنج) است.
صرع و تشنج ربطی به خون رسانی و اکسیژن رسانی مغز ندارد. در این وضعیت، بخشی از مغز تحریک شده و خارج از الگوی طبیعی خود رفتار می‌کند.
با این نکات مانع از غش کردن کودکان شوید:
- هیدراته بودن
- نمک کافی بخورند
- به طور منظم غذا بخورند
- جوراب‌های فشاری بپوشند
از علائم سنکوپ آگاه باشید و به کودکان بیاموزید که سرگیجه می‌تواند نشانهٔ غش در چند دقیقه بعد باشد.
تکنیک‌های ضد فشار را به آن ها بیاموزید. به عنوان مثال، زانو زدن و خم کردن عضلات اطراف زانو و باسن به طور موقت جریان خون به این ناحیه را متوقف می‌کند. این باعث می‌شود خون بیشتری به مغز برسد.
دنبال کردن نظرات
0 نظر
پربیننده امروز
آخرین مطالب